Był pierwszym doktorem z zakresu kryminalistyki w Polsce. W 1969 r. na podstawie rozprawy habilitacyjnej  pt.  "Zabójstwo. Studium  kryminalistyczne  i kryminologiczne" oraz na podstawie pozostałego dorobku naukowego Rada Wydziału Prawa Uniwersytetu Łódzkiego nadała Mu stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie kryminologii.  W 1974 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1978 r. profesorem zwyczajnym nauk prawnych. Od 1961 r. do 2000 r. był zatrudniony na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. Po przejściu na emeryturę Profesor nadal pracuje na tym Wydziale.  W latach 1974-1990 pełnił funkcję Dyrektora Instytutu Problematyki Przestępczości w Warszawie. Warto też podkreślić, iż Profesor Hołyst jest inicjatorem i założycielem, a obecnie członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego. Jest też Kierownikiem Katedry Kryminologii w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie pełniąc, jednocześnie funkcję Rektora tej Uczelni. 

Profesor Brunon Hołyst jest wybitną  osobowością w polskiej nauce. Jego dzieła z zakresu nauk penalnych, a zwłaszcza z kryminologii, kryminalistyki, wiktymologii i suicydologii, wnoszą wiele do nauki polskiej oraz są szeroko znane na forum międzynarodowym i cytowane w najważniejszych światowych dziełach z zakresu wymienionych nauk. Profesor Hołyst jest autorem bądź współautorem ponad 70 prac naukowych o charakterze monograficznym. Ogółem opublikował około 1000 prac naukowych. Jego publikacje ukazały się  w wielu językach, tj. angielskim, niemieckim, chińskim, japońskim, rosyjskim.  Prowadził wykłady na wielu zagranicznych uniwersytetach. Jako visiting professor wykładał w szczególności na uniwersytetach w Niemczech, Szwajcarii, Belgii, USA, Kanadzie, Chinach, Japonii i Indiach. 

Profesor Hołyst ma duży wpływ na rozwój kadry naukowej z zakresu nauk penalnych. Uczestniczył w rozwoju naukowym kilku pokoleń polskich kryminalistyków i kryminologów. Był promotorem trzech zagranicznych doktorów honoris causa i 20 doktorantów. Dwukrotnie był członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych. W trosce o pozyskanie i rozwój młodych naukowców  z dziedziny kryminalistyki ufundował coroczną nagrodę za najlepsze prace naukowe z zakresu kryminalistyki, przyznawane przez Radę Naukową w konkursie organizowanych przez Polskie Towarzystwo Kryminalistyczne.

Profesor był m.in. wiceprzewodniczącym Komitetu Zapobiegania Przestępczości ONZ, wiceprzewodniczącym Komisji Naukowej Międzynarodowego Towarzystwa Kryminologicznego, wiceprzewodniczącym Komisji Naukowej Światowego Towarzystwa Wiktymologicznego. Jest również członkiem, korespondentem (od 1979 r.) Kanadyjskiej Międzynarodowej Akademii Nauk Humanistycznych i Społecznych oraz Kanadyjskiego Międzyamerykańskiego Instytutu Badawczego. Aktualnie jest też członkiem Światowego Stowarzyszenia Zapobiegania Samobójstwom, pozostaje w składzie Rady Konsultacyjnej Centralnego Biura Antykorupcyjnego i przewodniczy Komitetowi Doradczemu Komendanta Głównego Policji (…).W latach 1953-1955 był zatrudniony w Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. W latach 1955-62 pełnił funkcję redaktora czasopisma "Problemy Kryminalistyki".